Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Foto / Siera Leone

Levensboek


“Toen ik het levensverhaal Een nijlpaard in mijn achtertuin van mijn broer Bert las over zijn belevenissen in de Congo, besloot ik om ook maar eens werk te maken van mijn levensverhaal”, schrijft Adrie Voorhoeve (79), een gepensioneerde kinderarts ter introductie van haar eigen levensboek dat ze onder mijn begeleiding vorm gaf. Het vervolg is een indrukwekkende reis over de wereld, langs alle plaatsen waar ze woonde en werkte. Een doos met boeken bestemd voor familie en vrienden bezorgde ik in december 2016 bij Adrie thuis.

Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Overdinkel
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Nigeria
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Stadskanaal
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Jemen
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Suriname
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Spread / Cambodja

Voorwoord


Toen ik het levensverhaal Een nijlpaard in mijn achter­tuin van mijn broer Bert las over zijn belevenissen in de Congo, besloot ik om ook maar eens werk te maken van mijn levensverhaal. Ik realiseer me dat het ophalen en doorgeven van herinneringen niet alleen voor mezelf, maar ook voor jullie, mijn broers en zussen, neven en nichten en misschien ook voor de achterneefjes en -nichtjes interessant kan zijn. Zo kunnen we elkaar en ook onze ouders beter leren kennen en begrijpen. We hebben tenslotte allemaal dezelfde genen en hoewel we in hetzelfde nest zijn opgegroeid, valt me op hoe verschillend onze vroegste herinneringen zijn.

Wat me altijd heeft verbaasd en als kind ook wel heeft geërgerd, was dat mijn vader, een zeer belezen en gestu­deerde man – maar met volgens mij weinig invoelend vermogen – het vak van dominee had gekozen. Pas onlangs hoorde ik dat oom Piet eigenlijk dominee had moeten worden. Grootvader Voorhoeve was dominee in Vlissingen. Toen zijn oudste zoon Piet na een jaar zijn studie theologie opgaf, voelde vader zich als enige andere zoon kennelijk aan zijn vader verplicht om theologie te gaan studeren. Waarschijnlijk in de hoop om de zending in te gaan.

Had vader maar verteld dat het domineesvak niet echt zijn eigen keus was, dan hadden we elkaar mogelijk beter begrepen. Wat we niet alleen in onze genen, maar meer nog van onze opvoeding hebben meegekregen, is de zorg voor en om elkaar. Het is opvallend en verheugend dat dit ook in de volgende generatie naar voren komt. Aan die generatie van mijn neven en nichten, die hun grootouders niet of nauwelijks hebben gekend, wil ik dan ook mijn herinneringen doorgeven.


Adrie Voorhoeve

Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Cover / Zutphen

Adrie Voorhoeve


“De Cambodjaanse artsen hebben alle negen stiekem Engels geleerd en dat was bij hun selectie als staf­leden voor het ziekenhuis één van de belangrijkste criteria.”
Sjoerd Litjens / Adrie Voorhoeve / Levensboek / Stapel boeken / Zutphen

Het heeft me veel voldoening gegeven om op deze manier vele van mijn herinneringen vast te leggen en te delen. Voor met name mijn Frans sprekende familieleden was het enthousiasme waarmee één van mijn Franse schoonzusjes samen met mijn broer een Franse vertaling maakte erg leuk. Dat heeft het contact met de familie positief bevorderd.

Adrie Voorhoeve

Maak een levensboek


Schrijfweek

Levensboek Adrie Voorhoeve


Download .PDF

Uitgave: 2016 · Tekst & Foto’s: Adrie Voorhoeve · Redactie: Sjoerd Litjens · Eindredactie: Jorien Marcus · Vormgeving: Bram Nijssen · Drukwerk: Libertas Pascal, Utrecht · Omvang: 128 Pagina’s · Formaat: 12x18CM · Oplage: 45 stuks